Je kent ze wel, iedereen heeft er wel eens mee te maken, die idioten op de weg. De snelheidsduivels, de bumperklevers, de werkbusjes die vreemd inhaalgedrag vertonen en die vrijdags altijd het gas erop hebben. Natuurlijk schieten je nu allemaal situaties te binnen die je onderweg wel eens hebt meegemaakt, allemaal door die idioten.
Als je kinderen klein zijn, leer je ze over de gevaren op de weg. Bij twijfel even wachten. Zoek voor de veiligheid het zebrapad op bij een drukke weg. Nooit oversteken in een bocht. Wees voorzichtig op parkeerplaatsen. Let op de dode hoek van de vrachtwagen… Naarmate ze ouder worden zie je dat het hen steeds beter af gaat in het verkeer en dat voelt goed.
Maar dan komen ze op een leeftijd dat ze rijles gaan nemen en theorie moeten volgen. Dan zijn de rapen gaar en word jij als ouder onder de loep genomen! Mam, hier mag je 60, denk je aan je richtingaanwijzer als je de rotonde af gaat, mam pas je op, spelende kinderen... Tja, ook dat hoort erbij en ik ben niet vies van een beetje opvoedkunde ‘andersom’, omdat er ook vaak verborgen liefde inzit.
Zo tegen de tijd dat je kind bijna klaar is om af te rijden, gaan ze steeds intenser met je meerijden. Je bespreekt gevaarlijke situaties op snelwegen en in de nabije omgeving, daar waar zij straks ook regelmatig zullen rijden. De al eerder genoemde idioten komen ter sprake en worden soms benoemd met ‘meneer of mevrouw idioot’. Ik zeg regelmatig tegen mijn kinderen dat wij met elkaar zijn opgescheept en dus ook op de weg. En dat er nu eenmaal idioten op de weg rijden. Iedereen doet zijn uiterste best, maar soms gebeurt er iets en dan ben jij ineens zelf een idioot.
Vanuit het oogpunt van een ander.
Best wel idioot eigenlijk! ; )
Ingrid Aaltink
Kennis Educatie Centrum
Huiswerkbegeleiding Nijverdal
Foto door Koushik Pal op Unsplash
Reactie schrijven