Oh, oh, oh, wat speelt er toch veel in het onderwijs. En wat een onrust de afgelopen jaren: personeelstekorten, passend onderwijs dat niet echt uit de verf kwam en last but not least.. corona. Ik wilde het er niet meer over hebben, maar het jeukt. Het jeukt te veel en als je jeuk hebt, moet je krabben.
Want waar krijg ik kriebels van? Om het vele extra geld dat nu al ter beschikking is gesteld en waarvan binnenkort nog meer beschikbaar komt. Om leerlingen bij te spijkeren en achterstanden weg te werken. ‘Ze’ maken plannen en ‘ze’ geven geld en daar blijft het ook bij.
Maar…, waar blijven de resultaten? Waar blijft dat geld precies, waar gaat het naar toe? Dat willen wij weten. Want het gaat om ons geld, dat wij als belastingbetalers oa hiervoor betaald hebben. Wij willen er graag wat voor terug zien: resultaat!
Hoe vaak zijn er in het verleden miljoenen uitgegeven aan projecten die eigenlijk bij voorbaat al waren mislukt?
In mijn praktijk wil ik na verloop van tijd resultaat zien bij de leerling die zich met achterstand bij mij aangemeld heeft. Nee, stop. De ouders, de school, de leerling, wij allen willen resultaat zien. Als de leerling ziet dat hij/zij vooruitgaat, krijgt hij/zij plezier in het ‘extra’ werk. De resultaten moeten in ieder geval vooruitgang laten zien. Want vooruitgang brengt je verder.
Als ik merk dat het stagneert bij een van mijn leerlingen, ga ik in gesprek met die leerling en zijn/haar ouders. Soms betrekken we de leerkracht erbij en gaan we op zoek naar een andere manier. Dat kan betekenen dat de leerling niet meer bij mij komt. Dat is jammer voor mijn portemonnee, maar zeker niet voor de leerling. Want die gaat verder op (een andere) weg naar resultaat, naar vooruitgang.
En dat is wat wij allemaal willen: vooruit! Want dat is waar we naar toe gaan.
Ingrid Aaltink
Kennis Educatie Centrum
Huiswerkbegeleiding Nijverdal
Reactie schrijven