Een voorbijganger nam een kijkje bij de dieren van een circus. Toen hij bij de olifanten aankwam was hij verbaasd dat ze alleen maar met een touw aan één poot waren vastgebonden. Hij begreep niet waarom ze niet losbraken, want ze konden gemakkelijk het touw breken.
Hij vroeg aan een van de dierentemmers waarom de olifanten niet probeerden te ontsnappen. De man zei: “Wanneer ze klein zijn, worden ze met een touw aan hun poot vastgebonden. Ze proberen uit alle macht vrij te komen, maar zijn niet sterk genoeg. Op den duur geven ze hun pogingen op. Wanneer ze groter worden, kunnen ze het touw eenvoudig breken, maar ze zijn er ondertussen van overtuigd dat ze dat niet kunnen omdat ze niet sterk genoeg zijn. Dus proberen ze het niet meer.”
Wat jammer dat niemand ze eens gestimuleerd heeft om het nog eens te proberen, denk ik. Ze zijn immers groter en sterker geworden. Zo werkt het voor ons ook. Soms moet je jezelf stimuleren tóch die ene stap te zetten. Kleine stapjes, grote stappen, het maakt niet uit, om jouw doel te bereiken.
Vroeger lustte ik geen tomaten, met name die slijmerige drab die er uit kwam, om te kotsen zo vies. Maar naar mate dat ik ouder werd en er ook andere soorten tomaten onder mijn aandacht kwamen, ging ik ze steeds meer waarderen en zelfs met smaak eten. Nu eet ik bij wijze van spreken zo een emmertje leeg.
Dit is maar een voorbeeld, maar net als die olifant geloven veel mensen dat ze iets niet kunnen, omdat ze ooit gefaald hebben of omdat hun omgeving ze dat heeft laten geloven. Laat je eigen overtuigingen of die van anderen je dromen nooit in de weg staan. Daag jezelf uit. Eet een tomaat!
Laat mij je helpen, dan trekken we samen aan het touw.
Ingrid Aaltink
Kennis Educatie Centrum
Reactie schrijven