Jaren geleden in de sinterklaasperiode was er een moment dat ik mezelf afvroeg waar zijn we mee bezig? Sinterklaasfeest van het werk, school, vereniging, de buurt en de familie en dan hebben we het nog niet eens over hoe knus en leuk het ook thuis kan zijn om met je eigen gezin het sinterklaasfeest te vieren. De kinderen waren in de periode onrustig, wat logisch is.
Op een gegeven moment wisten zij uit al die lijstjes niet meer wat ze moesten kiezen en dan moet het echte feest nog komen.
Toen we alles in huis hadden gehaald voor een sinterklaasavond op de zondag kreeg ik toen zaterdagavond 2 december een ingeving.
En zo geschiedde het, er werd een nieuw traditie geboren...
Zondagmorgen 3 december 2006, we lagen wakker opdat wat komen zou…. gestommel.... Oh....Ah...de kinderen maakten elkaar wakker… en daarna ons ook.
Pap, mam er liggen hierboven pepernoten, kijk helemaal een spoor naar beneden.
De kinderen volgde het spoor, wij volgden de kinderen en zij vonden zelfs 2 cadeautjes op de trap.
Wauw hoorde ik toen ze de deur naar de kamer open deden en toen zag ik ook waarom. De hele kamer lag vol met pakjes. De oudste stelde voor om alles te verzamelen en moeders pakte de wasmand. De oudste vertelde aan de jongste kijk een pakje voor mama, voor papa, deze is voor jou en die ook.... en zo ging het even door.
Onze kinderen zagen dat er genoeg cadeautjes waren en er heerste rust... echte rust.
Wij stelde voor om eerst lekker te ontbijten. We hebben zelfs nog croissantjes gebakken, de kinderen zaten rustig te kijken (en te fantaseren) naar de volle wasmand en alles wat er omheen lag. Na een heerlijk ontbijt waren we bijna een uur verder zijn we maar begonnen met het heerlijk ochtendje van Sinterklaas.
Het allermooiste was natuurlijk dat de kinderen de hele zondag konden spelen met alles wat ze hebben gekregen.
Wij als ouders konden wisten het zeker, dit is voor herhaling vatbaar.
Ingrid Aaltink
Reactie schrijven