Iedereen die ik spreek heeft er zin in: lekker op vakantie en genieten! Natuurlijk gaat iedereen op zijn eigen manier, met zijn eigen vakantieplannen. Ook voor wie thuisblijft, want ook dat is
een plan. Wat je keuze ook is, één ding blijft belangrijk: vertrek in alle rust. Want je vakantie begint al bij het vertrek…
Wat je keuze ook is, één ding blijft belangrijk: vertrek in alle rust. Want je vakantie begint al bij het vertrek (voor sommigen zelfs al bij het inpakken!).
Maar minstens zo belangrijk is hoe je weer thuiskomt. Want eerlijk is eerlijk, je vakantie is pas écht voorbij als de was is gedaan en de (kampeer)spullen weer netjes zijn opgeruimd.
Ik moest ineens denken aan een vakantie waarin dat thuiskomen nét iets spannender werd dan gepland…
We waren onderweg naar Frankrijk met onze vertrouwde, vintage Kip-caravan achter ons toen nieuwe auto met boordcomputer. Voor ons een compleet nieuw systeem, een scherm dat precies aangaf hoe
zuinig je reed, waar het dichtstbijzijnde tankstation was (inclusief prijzen!), en nog veel meer.
Fantastisch, want dat gaf ons nog meer vrijheid om spontaan van de snelweg af te gaan, iets wat we graag deden. Op zoek naar leuke Franse dorpjes, gezellige marktjes of verborgen pareltjes. En
natuurlijk om te tanken, want ja: dat moest zo nu en dan gebeuren.
Na een heerlijke vakantie reden we rustig huiswaarts. We overlegden nog even: “Waar stoppen we?” De keuze was snel gemaakt. De boordcomputer gaf aan dat we nog ruim genoeg diesel hadden, dus
besloten we in Luxemburg te tanken. Dat scheelt toch weer wat euro’s.
De kinderen zaten achterin met iets te doen en wat te drinken, de airco stond aan, en vanuit mijn achteruitkijkspiegel zag ik twee zongebruinde koppies langzaam wegzakken in dromenland. De lange
vakantiedagen eisten hun tol.
We reden ontspannen verder en kwamen al aardig in de buurt van onze bestemming. Tot er ineens een piep klonk. Oeps…
Mijn man en ik keken elkaar vragend aan. Wat was dat? We hadden dit geluid nog niet eerder gehoord. Het instructieboekje werd erbij gepakt, Google geraadpleegd, en het was snel duidelijk: de tank
zat in het rood. Nog ongeveer 50 kilometer te gaan.
Maar… dat was zónder caravan.
Vakantievergeetachtigheid? Of waren we gewoon te relaxed aan het rijden geweest?
De boordcomputer had natuurlijk berekend op basis van ons rijgedrag zonder caravan. Maar met caravan heeft de auto natuurlijk veel meer brandstof nodig.
De spanning steeg. Ondertussen werden de kinderen wakker en kregen honger, maar zelfs zij voelden aan dat er iets aan de hand was. Alsof ze wisten: dit is spannend. En toen bleek de weg naar
Luxemburg ook nog eens een flinke klim te zijn…
Nog 3 kilometer… “Dat is te doen, zelfs als we met een jerrycan moeten lopen,” dacht ik. Nog 2… nog 1… en daar was het tankstation! Precies op tijd. Een auto reed net weg, en wij rolden
letterlijk door tot aan de pomp.
Volgens het boekje kan er 54 liter in de tank. Wij tankten 56 liter.
Bij navraag bleek dat dat net kan, maar liever niet te vaak doen.
En dat was meteen een lesje dat we niet snel vergeten.
Sindsdien? Tanken we op tijd.
Heel ruim op tijd.
Fijne vakantie!
Ingrid Aaltink
Gepubliceerd online " Hier in Hellendoorn"
Reactie schrijven