Boeiend

 

 Een dialoog in de praktijk Het is soms best lastig om tot een leerling door te dringen. Zeker als die leerling, laten we hem Jip noemen, totaal geen zin heeft in school. In zijn woorden: “Ik zie het nut er niet van in.” “Waarom moet ik de stelling van Pythagoras weten als ik er later…

 

 

Boeiend

Een dialoog in de praktijk

 

Het is soms best lastig om tot een leerling door te dringen. Zeker als die leerling, laten we hem Jip noemen, totaal geen zin heeft in school.

 

In zijn woorden: “Ik zie het nut er niet van in.”

“Waarom moet ik de stelling van Pythagoras weten als ik er later toch niks mee ga doen?”

 

“Hoe weet je dat dan?” vraag ik.

 

“Omdat ik het weet,” zegt Jip.

 

En bij elk ander voorbeeld dat ik aandraag, heeft hij wel een weerwoord:

 

“Dan vraag ik het later gewoon aan mijn vader.” “Of ik laat het mijn oom doen. Of iemand anders.”

 

Ik kijk hem aan.

 

“Oké. Mooi dat je later zo rijk wordt dat je dat allemaal kunt betalen.”

 

Hij lacht een beetje ongemakkelijk.

 

“Ja, dat weet ik natuurlijk nog niet… maar dat wil ik wel!”

 

“Precies,” zeg ik. “Je weet nog niet of je rijk wordt. Wat wil je eigenlijk worden?”

 

“Weet ik ook nog niet.”

 

Dus, résumé:

 

“Je wilt niet leren, in ieder geval niet wat jij nu denkt later niet nodig te hebben. Je weet nog niet wat je wilt worden. Maar je vertrouwt erop dat je het later wel aan iemand kunt vragen of iemand het voor je kan doen. En daar wil je dan eigenlijk liever niet voor betalen?”

 

Hij haalt zijn schouders op.

 

“Ik denk dat ik ga afstromen.”

 

Ik merk zijn lichte ombuiging op, maar zeg er niets van en vraag:

 

“Afstromen?”

 

“Ja, van TL naar kader of misschien wel naar basis.”

 

“Waarom?”

 

“Daar zit een vriend van mij. En die heeft bijna geen huiswerk. Dat vind ik wel chill.”

 

Ik knik.

 

“Dus nogmaals… résumé: je wilt afstromen naar basis omdat je vriend daar zit en weinig huiswerk heeft. Je wilt niet leren wat je denkt niet nodig te hebben. En je verwacht dat je het later aan iemand anders kunt vragen of kunt laten doen, zonder ervoor te hoeven betalen.”

 

Hij kijkt op.

 

“Wat betekent résumé eigenlijk?”

 

Hij had het nu al twee keer van mij gehoord.

 

Ik glimlach.

 

“Wil je dat echt weten?”

 

Hij denkt even na.

 

“Mmm… klinkt wel interessant.”

 

“Als ik je dat uitleg, dan heb je net een nieuw woord geleerd.”

 

“O ja…” zegt hij.

 

“…en dat wil ik niet, toch?”

 

We sluiten het gesprek lachend af en gaan op een ander moment verder.

 

Résumé heeft hij uiteindelijk zelf opgezocht, via ChatGPT. Hij appte het me later met een knipoog.

 

We hebben daarna nog goede gesprekken gehad.

 

Jip is niet afgestroomd! Hij haalde zijn TL-diploma en zit nu op het MBO, richting bouw.

 

Soms ligt motivatie niet in het leerdoel, maar in de ruimte voor verwondering. Een goed getimede vraag kan een luikje openzetten. 

 

En wie weet, begint leren daar.

 

Ingrid Aaltink-Fidder

 

Gepubliceerd online " Hier in Hellendoorn"